wrazić się

wrazić się: Coś wraziło się komuś w pamięć «coś utkwiło komuś w pamięci»: (...) jak wskazuje na to potworna liczba ofiar, podłożem (...) musiało być jakieś prawdziwie straszliwe zajście, którego echo głęboko wraziło się w pamięć pokoleń. Z. Kosidowski, Opowieści.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

wrazić — dk VIa, wrażę, wrazićzisz, wraź, wrazićził, wrażony wrażać ndk I, wrazićam, wrazićasz, wrazićają, wrazićaj, wrazićał, wrazićany 1. przestarz. «siłą umieścić coś w czymś; wetknąć, wepchnąć, wbić» Wrazić koniowi w bok ostrogi. Kto wam wraził kosy!? … Słownik języka polskiego
pamięć — 1. Bez pamięci «zapominając o wszystkim; nieprzytomnie»: On, pomimo całego życiowego doświadczenia, zakocha się w nastolatce bez pamięci. Pani 5/1993. Opierając się o ziemię jedną stopą, wirowali w kółko bez pamięci. T. Mirkowicz, Pielgrzymka. 2 … Słownik frazeologiczny
pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… … Słownik języka polskiego
wrażenie — n I 1. rzecz. od wrazić. 2. lm D. wrażenieeń «uświadomiona reakcja narządu zmysłowego na bodziec zewnętrzny» Wrażenia smakowe, słuchowe. Wrażenie barwy. Wrażenie bólu. 3. lm D. wrażenieeń «stan psychiczny wywołany jakimś bodźcem; przeżycie,… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias